- „Walyntynki”

„Walyntynki”

Siedzi chop kole kachloka,
Baba sztrofuje boroka.
Że durch siedzi we chlywiku,
I coś grzebie przy mopliku.
Abo w karczmie piwo słepie,
I kelnerki w zadek klepie.

A tu cza naprawić stołki,
Zalyjtować stare gorki,
Badycimer pomalować,
I kromchlojter wypucować.

A chop patrzy uśmiychniynty,
Choby ze łobrozka świynty.
Pado: „dzisioj walyntynki
jo dlo ciebie mom gyszynki,
fajny parfim, złoto keta,
mosz… a jo do szynku leca”.

- "Kopidoł"

"Kopidoł" 

U starego kopidoła,

Stoi na placu stodoła.

Co łon znojdzie na kerchowie,

To we tyj stodole chowie.

Kości mo już cało kupa,

I se skłodo kościotrupa.

- "We Wilijo"

"We Wilijo"

Powiy ci rechtor, grubiorz czy saper

że na Wiliji musi być kaper, 

kompot ze suszu, makówki, moczka -

i to rychtuje kożdo ślonzoczka.

- "Feszter"

"Feszter" 

Stary feszter jak poszoł na rynta,

kupiuł se w sklepie blank nowo flinta.

Terozki straszy ciomple i wrony,

Bo to je flinta na pacpatrony.

- "Ślązoczka"

"Ślązoczka"

Kożdo gryfno frelka

mo w doma singerka.

Uszyje na ni kecka

i oblyczki dlo dziecka.

- "Hans i Wili"

"Hans i Wili"

Blank guchy Hans i kulawy Wili,

Oba we jednyj miyszkali willi.

Hans na wiyrchu, zaś Wili na dole,

A naprzeciw miyszkali Gorole.

Obok ze babom se miyszkoł Zefek,

I od nich synek, tyn pieron Sztefek.

I srogi feszter, Ziguś brodaty,

Co zbiyro flinty i stare graty.

Dali se miyszko blank staro Lyjna,

Co cołkie życie mo fest krzywo myjna. 

I jeji wnuczek, świdraty Kajtek,

Co durch po placu loto bez majtek.

Nojwyższo chałpa mo zmierzło Truda,

Ona durch robi wszystkim ostuda.

Niży zaś miyszko rubo Angela,

Co to sie kompie ino w niydziela.

Za rogiym miyszko se mało Gryjta,

Co obczaskała ze wanny glyjta.

Pod niom zaś Rółza co piyrze szkubie,

Gerard – jyj chop, co robi na grubie.

I jeszcze Hilda – baba łod Szklorza,

Kulawo Cila – baba masorza.

I stary Franek, łojciec od Any,

Co czynsto łazi mocno naprany.

Tak sie mieszkają, wszyscy sie znajom,

Jedni sie lubiom, drudzy sie pszajom.

Jedni do kupy, a drudzy sami,

Wszyscy – Hanysy ze Gorolami.